Uczucia wierszem pisane

Informacja o tym, że Zayn odszedł z zespołu na początku nie zrobiła na mnie piorunującego wrażenia. Przyjęłam to dość spokojnie, choć w środku czułam się trochę dziwnie. W sumie teraz też nie mogę powiedzieć, że popadłam w czarną rozpacz z tego powodu. Jednak z dnia na dzień jakoś tak mi smutniej i smutniej. Byłam ostatnio w UK i kupiłam masę gadżetów z 1D. I na wszystkich są wizerunki całej piątki a tymczasem Zayn'a już z nimi nie ma. To takie... dziwne. 

Z tej okazji naszła mnie wena i postanowiłam napisać wiersz o tej sytuacji. Z góry jednak zastrzegam, że wiersz jest prześmiewczy i nie należy go brać DOSŁOWNIE. (A nuż kto nie zaczai). A może jednak należy? Interpretację pozostawiam wam. 

psycho killer

Zejn z 1D odszedł, złamał me serce

Zostawił mnie w rozsypce, zostawił w poniewierce

Zejna już nie ma, co teraz robić?

Chyba sobie ulżę, pójdę kogoś pobić

Ból, żal, tęsknota mą duszę przeszywa

Fanka z frustracją gazety rozrywa

Głupie szmatławce, tabloidy, magazyny

Dobrały się nawet do Zejna dziewczyny.

Gdzie tu prywatność w tym chorym świecie?

Afery podsłuchowe w każdym powiecie.

Plotki, skandale, bezpodstawne oskarżenia

„Ktoś znowu podrobił kolekcję M. Zienia!”

Przez takie hieny żądne sensacji

Zejn musiał odejść, poddać się kuracji

Zniszczyli mu życie, psychikę zgnoili

By odszedł z zespołu co wieczór się modlili

Bo to jest zdrowaśka współczesnego człowieka:

Niech ludzi prawych choroba czeka!

Niech żyją w nędzy, ubóstwie i biedzie

Niech chujom się w życiu nigdy nie powiedzie!

Dopomóż Matko w naszych pragnieniach

By w zimie chodzili w lichych odzieniach.

Amen, wystarczy. Na dzisiaj to wszystko

Już nikt mi nie powie – ty ateistko!

Chciałabym umieć czas zawrócić

Odszukać Zejna, cierpienia mu skrócić

Zabrałabym nóż lub inne narzędzie

Zadałabym ciosy na ciele –  wszędzie.

Umarłby Zejn, mnie by sądzili

Na długie lata do pudła wsadzili.

Lecz ja bym wiedziała, że dobrze zrobiłam

Od bólu większego Zejna uchroniłam.